Lectuurfiche 2: Slecht van Jan Simoen

Korte inhoud:

Het boek gaat over Nathan Deweerdt, een jongen van 16 jaar, die in een verhoorkamer zit bij de politie. In het begin lees al gauw dat hij iets verkeerd heeft gedaan met Elke, zijn ex-vriendin. Samen met zijn 2 vrienden, Vince en Laurens, heeft hij Elke iets aangedaan. Naarmate de ondervraging vordert kom je meer te weten over wat er exact gebeurt is. Eerst wil Nathan niets zeggen en liegt hij vooral over wat er gebeurt is tegen inspecteur Vuerinckx. Maar de politie-inspecteur Vuerinckx kreeg uiteindelijk min of meer het juiste verhaal uit Nathan gesleurd. Verder bespreekt hij ook de band met zijn moeder. Nadat zijn vader hen heeft achtergelaten, bleef hij bij zijn moeder achter. Ze hebben een goede band ondanks al het kwaad dat Nathan heeft uitgehaald.

Waar en wanneer speelt het verhaal zich af?

Het verhaal speelt zich af op het politiekantoor. Wanneer het verhaal zich juist afspeelt is moeilijk te zeggen. Het boek begint in de ondervragingskamer wanneer het is 16u13.

Hoofdthema:

Het eerste thema dat je kan terugvinden in dit boek is wraak. Dit is meteen het hoofdthema van het boek.  Hij neemt, samen met Vince en Laurens, wraak op zijn ex Elke omdat ze hem heeft laten staan. En vlak daarna, volgens Nathan, met de vijand heeft aangepapt. Dit kon Nathan niet hebben en bedacht dan een list om Elke dit betaald te zetten. Een tweede thema in het boek is de onvoorwaardelijke liefde van de moeder. Doorheen het boek verteld Nathan hoe goed de band is tussen zijn moeder en zichzelf. Zijn moeder zou alles voor hem doen, zou hem alles toestaan en zou hem altijd verdedigen tegen eender wie. Maar op het einde blijkt dat zijn moeder er genoeg van heeft om altijd zijn knoeiboel op te lossen. Dat hij het nu maar zelf eens uitvist. Dit blijkt een grote teleurstelling voor Nathan, waardoor hij eigenlijk breekt en toch wat toegeeft aan de wil van inspecteur Vuerinckx.

Eigen ervaring:

Het boek ‘Slecht’ vind ik een van de mindere boeken die ik al gelezen heb. Het verhaal wordt naar mijn mening teveel uitgerekt. De passages over de band met zijn moeder of dat Elke het verdiende duren naar iets te lang naar mijn zin. De opbouw van het boek is wel goed, want je komt beetje bij beetje meer te weten over wat er gebeurt is. Dit bouwt namelijk een soort spanning op waardoor je verder wil lezen om toch te weten te komen wat er precies gebeurt is, ondanks de lange, saaiere stukken. De schrijftaal die Simoen gebruikt in dit boek spreekt mij aan. Hij verwerkt namelijk veel jongerentaal in het verhaal. Hij houdt zich niet in om de woorden als ‘fuck’, ‘lullen’ en ‘godverdomme’ te gebruiken, dat kan ik wel appreciëren. Toen ik enkel de cover en de titel van het boek zag had ik totaal geen idee over wat het boek zou kunnen gaan. Eens ik de achterflap had gelezen kon ik mij al een beeld vormen over wat voor soort boek het zou zijn. Ik wist dat Nathan iets had gedaan, dit wordt ook gezegd in het begin van het boek, en kon ik mij al aan iets misdadigs verwachten. In dat opzicht voldeed het verhaal aan mijn verwachtingen die ik had na het lezen van de achterflap.

De auteur:

Jan Simoen is een naam die me bekend voorkwam. Ik had zijn naam al eens ergens opgevangen, toch is dit het eerst boek dat ik van hem heb gelezen. Ik wist dus niet waar ik mij aan kon verwachten. Achteraan het boek vind je wat informatie over de auteur. Daarin wordt gezegd dat hij zijn inspiratie haalt uit kranten, tv, films, muziek, etc. Al zijn boeken zijn ook geschreven nadat hij ergens een beeld over heeft gevormd en dat het schrijfproces achter zijn computer gebeurt.

Simoen viel ettelijke keren in de prijzen met verschillende boeken. Zijn eerste prijs had hij te danken aan zijn boek ‘Met mij gaat alles goed’. Hij werd met dit boek bekroond met een Boekenwelp in 1997. Verder won hij nog de KJV prijs voor het boek ‘En met Anna’ in 2001. 2007 was een heel goed jaar voor Simoen want dan was hij tweede laureaat in de Koningin Paolowedstrijd met het toneelstuk ‘Een geel papiertje’ en schreef hij het boek ‘Slecht’ waar hij 2 prijzen mee won in 2008. De Boekenwelp en de Gouden Zoen won hij alle twee in dat jaar met het boek ‘Slecht’. In 2009 wordt ‘Slecht’ nog bekroond met de driejaarlijks Prijs voor Literatuur van de Provincie West-Vlaanderen. Dat was zijn laatste echte verdienste. Jan Simoen is namelijk op 5 januari 2013 overleden en zal ons nooit meer kunnen vergenoegen met een ander werk.